20, ఫిబ్రవరి 2012, సోమవారం

పిలుపులు

                                 ఈ మధ్య కాలంలో నేను గ్రహించిన విషయం ఏదైనా ఫంక్షన్ జరుపుకోవాలంటే పిలవాల్సిన వాళ్ళ జాబితా చాలా జాగ్రతగా మెయింటైన్ చేయడం. ఒక ఫంక్షన్ కు మా అక్కయ్య పిలవడం మర్చిపోయిందని మా వదిన వేరే ఫంక్షన్ కు కావాలని పిలవలేదు. ఒక బంధువు ఒక ఫంక్షన్ విషయంలో అందరికి మెసేజ్ పెట్టాడు. తరువాత మెసేజ్ పెట్టినవాల్లలో కొంతమందికి ఫోన్ కూడా చేసాడు. ఇది మిగిలిన వాళ్లకు సస్పెన్స్ గా తయారైంది. అంటే అయన అందరకి క్యాజువల్ గా మెసేజ్ పెట్టి రావాలనుకున్న వాళ్లకు ఫోన్ చేసాడా అని మిగిలిన వాళ్ళ సందేహం. దాంతో కొందరికి కోపం.

                                 ఇంకొక విషయం ఇంతకుముందు ఇంటి పెద్ద ను పిలిస్తే అందరిని పిలిచినట్లు భావించే వాళ్ళు. ఇప్పుడు అలా కాదు, పుట్టిన ప్రతి ఒక్కడిని పిలవకపోతే వాడు బెదిరిస్తాడు. ఇక అన్నదమ్ముల్లో ఒకరిని పిలవటం పొరపాటున మరిచిపోయినా అందరూ వాడు ఫీల్ అయ్యాడు కాబట్టి మేమందరం బాయ్కాట్ చేస్తున్నాం అనడం. ఇలా ప్రవర్తించే వాళ్ళలో బాగా చదువుకున్నవాళ్ళు, మంచి ఉద్యోగాలలో వున్నవాళ్ళు వుండటం మరింత ట్విస్ట్.

                             ఇక పెళ్ళికి పోతామా నేను ఐదొందలే పెడతా, నా కూతురు ఫంక్షన్ కి ఆమె అంతే ఇచ్చింది అనటం ఇదొక బాకీలు తీర్చే ప్రహసనం. ఇక మనం చేయని వంటల దగ్గర నుంచి వేరే వాటితో కంపారిజన్. పెట్టుబడుల గోల. కావాలనే నాకీ చీర పెట్టింది. నేనీ కలర్ కట్టుకోనని తెలిసే పెట్టింది. నాకెందుకు తర్వాత దీనిని తనకే పెడతా మొహనకొట్టినట్లు అనడం.

                        ఒక్కోసారి సరదాగా అనిపించినా ఫంక్షన్ చేసుకోవాలంటే భయం అయ్యే రేంజ్ కు పెరిగేటట్లుంటాయి. ఇవన్నీఇగో లతో పాటు అతి ప్రేమలవల్ల కూడా వస్తాయేమో.